27TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

LET’S PRODUCE A GOOD FRUIT

Adunay usa ka tawo nga nangumpra ug prutas nga mangga didto sa bukid, sa pagkahuman na niya sa pagharvest naglisod siya sa pagdala tungod sa kabug-at niini. Sa iyang pagpadayon sa pagpas-an subay sa dalan naka tagbo siya ug usa ka tigulang ug siya nangutana: “Noy, asa may mas sayon ug duol nga dalan dinhi paingon sa syudad?” ang tigulang mitubag, “kon dinhi ka moagi sa tuo, sayon kaayo ang dalan apan mutuyok ka sa bukid ug perting layua; kun dinhi pod ka moagi sa wala dili kaayo layo apan lisod-lisod pod ang dalan; pwede usab ikaw moagi sa dinhi sa tunga sa bukid apan perti kalisod ang dalan , dugay ka nga moabot.” “asa man diay ko moagi niini? Nakapangutana sa kaugalingon ang tawo. “dong, bisan pag asa ka moagi, inig-abot nimo didto sa tindahan nga mopalit sa imong mangga dili sila mangutana kon asa ka niagi. Ang ilang pangutana: “Man, how good is your fruit?”

Greetings!

Ang atong Ebanghelyo karon nagsugilon sa usa ka sambingay mahitungod sa usa ka tawo nga dato. Daghan siya ug yuta mao nga iyang kining gipiyal sa mga saop. Sa ting ani na iyang kipakuha ang iyang bahin sa iyang mga sakop apan gipamatay kini hangtud nga ang iyang anak maoy iyang gipakuha apan gipatay gihapon ug wala gayud siya makakuha sa maayong bunga nga iyang gidahum.

Sa daang kasabutan ang Ginoo nagpadala na sa iyang mga propeta aron ang katawhan mutuo kaniya apan wala gihapon mutuo ang katawhan ug gani ila pang gipamatay ang ubang mga propeta. Hangtud nga miabot ang bag-ong kasabutan diin ang iyang bugtong anak nga si Hesus mao na gayud ang iyang gipadala apan mao gihapon ang nahitabo, gipatay gihapon si Hesus.  Kini maong sambingay iyang gipahinungod sa mga magtutudlo sa balaod ug sa mga pangulo sa katawhan nga wala gayud mutuo kaniya. Kini nga sambingay iya usab nga gipahinungod kanato ilabi na niadtong wala mutubo diha sa ilang pagtuo, ug tungod kay wala mutubo, wala makapamunga.

Sa atong kinabuhi gihatagan kita sa Dios ug daghan kaayo nga mga grasya, sa akong pamalandong mao kini ang parasan nga gihatag kanato sa Dios. Sa tanang grasya nga atong nadawat, nakapamunga ba kini ug daghan? Anaa bay paglambo nga nahitabo kanato? O sama ba hinoon kita sa mga saop nga dili gapamahin niini.

Madato man kita ug mapobre o unsa man ang atong kahimtang sa kinabuhi, sa umaabot nga panahon paninglan gayud kita sa Ginoo. Sa atong pag-atubang kaniya moingon siya: “ Man, How good is your fruit?”  karon palang daan let produce a good fruit. Lets produce a good fruit pinaagi sa atong pagpakita sa atong maayong pagkatawo ngadto sa uban.

Namista kami kagahapon didto sa lumbo, samtang nag-estorya kami sa tagbalay nalakbitan namo ug estorya si Bruno- ang suki nga makalilimos sa parokya sa Valencia, halos kada-adlaw siya mangayo didto. Miingon ang tagbalay nga sa dihang nanganak siya sa hospital, iyang gisugo ang iyang bana sa pagpalit ug pagkaon apan walay mapalit tungod kay serado ang tanan nga tindahan. Si Bruno nga makililimos na aktuhan nga naa usab didto gawas sa hospital, nahimamat sa maong bana ug nag estoryahay sila ug nahibal-an  ni Bruno nga walay mapalit nga pagkaon busa siya miingon: “Bay, niay akong pinangayo sa mga balay, pinutos ni ug limpyo pa, kini nalang ang ipakaon sa imong asawa.”

Mao kini ang aong giingon nga bunga sa atong pagkatawo. Mahibalo unta kita mobahin niini ngadto sa uban. Kay basin unya ug paninglan kita sa Dios sa umaabot ug unya siya mangutana kanato, “man, how good is your fruit?” makatubag kaha kita? Ikaw! How good is your fruit?