26TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

“IT’S SHOWTIME!”

Usa sa pinakasikat karon nga TV show ang gitawag ug “showtimE”. Kon kamo nakakita niini nga TV Show inyong masaksihan ang nagkadaiyang talento sa mga niapil sa maong show. Kini ilang gipakita pinaagi sa ilang mga lihok sama sa sayaw, kanta ug uban pa.

Aduna usab kitay panultihon nga nagkanayon: “Action speaks louder than words”. Mas makapadayag ka kon ang imong buhat maoy imong pasultihon. O mas maayo pa ang buhat kay sa pulong.

Mga igsoon ang atong ebanghelyo karong adlawa nagpadayag kanato nga atong ipakita sa buhat ang atong pagtuo. Ang duha ka managsoon diha sa atong ebanghelyo naghulagway sa mga makasasala sa panahon ni Hesus. Ang unang anak nga nag-ingon nga dili motrabaho apan namalandong ug nitrabaho nagtudlo sa mga makasasala nga nagbasol ug mituo ug mibuhat sa gisugo sa Dios. Sila mao ang mga kubrador sa buhis, mga dautang mga babae nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios. Ang ikaduhang anak nga miingon ug “oo” apan wala motrabaho mao ang mga tawo nga miingon: nagtuo kami sa Dios apan wala magsunod sa kabubut-on sa Dios.

Mga igsoon, sa atong pagkakristianos aduna kitay gituhuan, mao bitaw nga gitawag kita ug Christians tungod kay nagtuo kita ni Kristo. Ang kulang lang kanato mao ang pagpakita niini sa atong mga buhat. Kulang kita sa action! Kulang kita sa lihok! Mga igsoon, there’s no time to wait! Its showtime!

If you believe in God then, show it! It’s showtime! Don’t talk too much, just show it!  We are all sinners like the sons in the gospel but if you believe in the compassion and mercy of God then, its showtime! Ipakita ang imong pagbasol!naa bitaw’y nag-ingon kanako: “gipasaylo ko na siya father but dili ko ganahan motagad sa iya.” Don’t just say it! Show it! It’s show time.

Sa atong inadlaw adlaw nga kinabuhi dili na kinahanglan ug daghan pang estroya just show it! Because it’s show time! Diha sa pamilya kon tinuod ka nga nahigugma kanila, show it! Pinaagi sa imong buhat, its show time! If you believe in the message of God to share what we have, then, give! Kon gusto ka nga mamahimong tinuod nga kristianos, show it! Kon gusto ka ug kalinaw, don’t start a fight! Kon gusto ka ug  love, fall in love not only in words but in action.  Ayaw paglangan, karon na ang panahon! Today is the right day! Just show it to the whole world that you are really following the will of God. It’s time for you to shine! Its time… it’s showtime!

25TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

PAID IN FULL

A little boy came up to his mother in the kitchen one evening while she was fixing supper, and handed her a piece of paper that he had been writing on. After his Mom dried her hands on an apron, she read it, and this is what it said: 

For cutting the grass: $5.00 
For cleaning up my room this week: $1.00 
For going to the store for you: $.50 
Baby-sitting my kid brother while you went shopping: $.25 
Taking out the garbage: $1.00 
For getting a good report card: $5.00 
For cleaning up and raking the yard: $2.00 
Total owed: $14.75

Well, his mother looked at him standing there, and 

the boy could see the memories flashing through her mind. She picked up the pen, turned over the paper he'd written on, and this is what she wrote: 

For the nine months I carried you while you were growing inside me: 
No Charge 

For all the nights that I've sat up with you, doctored and prayed for you: 
No Charge 

For all the trying times, and all the tears that you've caused through the years: 
No Charge 

For all the nights that were filled with dread, and for the worries I knew were ahead: 
No Charge 

For the toys, food, clothes, and even wiping your nose: 
No Charge 

Son, when you add it up, the cost of my love is: 
No Charge. 

When the boy finished reading what his mother had written, there were big tears in his eyes, and he looked straight at his mother and said, "Mom, I sure do love you." And then he took the pen and in great big letters he wrote: "PAID IN FULL". 

(Unknown author)

 and atong ebanghelyo karon naghisgot sa usa ka sambingay mahitungod sa amo nga nagsuweldo ug mga sinuhulan. Ang una, giswelduhan ug usa ka denario sa usa ka adlaw, ang uban giswelduhan gihapon sa susama nga kantidad bisan pa nga ulahi na sila nagtrabaho, ilabi na kadtong alas singko na sa hapon nagsugod. Tungod niini, ang nagtrabaho ug usa ka adlaw nagbagotbot nganong susama ra sila ug suhol. Apan ang amo mitubag: “Migo, pamati. Wala ako maglimbong kanimo kay miuyon ka man sa suhol nga usa ka denario ang adlaw... wala ba diay akoy katungod sa paggamit sa akong kuarta? o nasina ka ba hinoon kay ako manggihatagon man.”

Ang ebanghelyo karon nagpadayag sa pagkamanggihatagon sa Dios apan bisan pa niana ang mga tawo nagsige lang gihapon ug reklamo sa kinabuhi. Pananglitan diha sa pamilya ang uban masuya tungod kay pinalabi daw ang usa ka anak; diha sa managsilingan ang uban masuya tungod sa paglambo sa iyang silingan; diha sa trabahoan ang uban masuya tungod sa especial treatment sa trabahante ug daghan pang uban.

Masinahon ang tawo, mao nga wala gayoy kausbawan ang matag usa kanato. Apan ang Dios lahi, alang kaniya ang tanan patas ug walay pinbalabi. Kon atong sundon ang tawhanon nga pamaagi siguro sa katapusan sa panahon paninglan usab kita sa Ginoo. Siguro siya moingon: “imo bang gibuhat ang akong gisugo kanimo sa pagtabang sa uban?” makaingon kaha kita “Yes, Lord, paid in full”?

 Ang tanan iyang gihatag kanato ilabi sa kinabuhi. Aduna kitay nadawat nga hangin aron kita makapadayon sa pagginhawa aron mabuhi. Sa usa ka adlaw kon atong susihon ang grasya nga atong nadawat daghan kaayo kini: hangin, friendship,  love, pagkaon, pamilya ug uban pa. In one week time makausa ra kita giaghat sa pagsimba, kon sa imong pagsimba nakahunahuna ka sa pagpaambit sa grasya nga imong nadawat, naghinayhinay ka sa paghimo sa trabaho sa Dios. Sa umaabot nga panahon makaingon ka: “yes, Lord Paid in full”. Kon kitang tanan nga nagsimba karon nagdala pa unta ug halad, daghan unta kaayo ang matabangan nga mga nanginahanglan.

Karon gihagit kita sa pagpaambit sa mga grasya nga atong nadawat, aron sa umaabot nga panahon kon kita ang paninglan sa Dios makaingon kita: “yes, Lord paid in full”. Ang paghatag balik sa Dios dili na kinahanglan ug daghan, igo na ang ginagmay. Kon gagmay lang pero daghan ang mohatag daghan na kana. Kon kini ang atong buhaton, makaingon kita sa Dios “Lord, paid in full.”

Atong pamalandungan karon sa atong kinabuhi: nakapaambit kana ba sa imong grasya ngadto sa uban? Makaingon ka naba “Lord, Paid in full”.

FEAST OF THE EXALTATION OF THE LORD

CARRY YOUR OWN CROSS

Usa ka inahan ang miduol kanako ug misulti sa iyang problema mahitungod sa iyang bana. Dugay na siyang gibiyaan sa iyang bana tungod kay mikuyog ug laing babae ug gani tungod sa kadugay nadawat na niya nga wala na gyud ang iyang bana. Busa, naningkamot siya sa iyang kinabuhi uban sa iyang anak ug nagmalampuson usab sila. Apan sulod sa dugay nga panahon, gustong mobalik ang iyang bana kaniya apan ang iyang gilisdan tungod kay nagsakit na kini ug dili na kini makalakaw gahigda na permanente sa katre. Siya nangutana: “unsa may akong buhaton pader? dili gyud ko gusto nga mobalik ang akong bana tungod sa kasakit sa iyang gibuhat kanamo.” Kon ikaw ang asawa dawaton ba nimo?

GREETINGS!

My dear friends today we celebrate the feast of the exaltation of the cross. In our gospel today Jesus speaks to Nicodemus and told him how he will save the people from their sins. “The son of man be lifted up, so that everyone who believes in him may have eternal life.” Jesus knew that the only way to save his people from their sins is to be lifted up on the cross. This is a sacrificial offering of Jesus Christ; the highest form of offering is to offer his life for the sake of the salvation of all. This is a sacrificial act of Love.

My dear friends in Christ, we have also our own sacrifices, meaning we have our own crosses to carry. Sometimes this cross is a member of our own family- it can be the husbands  or the wives and even the children also becomes crosses to the family; sometimes our own close friends, or if you are in public service your cross will be the people whom you serve.  

Last Friday, the Parish Youth Apostolate of Maramag had undergone a Youth Encounter at Bakhita Farm. Since, I am in charge of this group; it is my responsibility to look at them. Then, Saturday morning the parish youth leader texted me: “father na short ang budget”. “pila man ang short”, I asked her. “1500 father”, she said. I went to the place and settled the problem and of course I sacrifice some amount. This is what we called crosses. However, the Lord tells us to carry our own crosses. Since, I am the father of these young people, I must carry them to the best that I can.

In carrying our own crosses, Sometimes things happen to you and at the time they seem horrible, painful and unfair, but in reflection you realize that without carrying these crosses you would never have realized your potential, strength, will power of heart. Thus, these crosses will help us discover our own power to continue to live life.

My dear friends carry your own crosses even if it is hard. These crosses will make us strong, theses crosses allows us to discover our own strength, our own power to handle life to the full.  Strive to go on and believe always that God will always help you carry it for you.

Today we are challenge to stand up, carry our cross and start to walk towards our dreams. I know you can do it because God is always with you.

Ang inahan nga akong gisulti kaninyo miingon:  “unsa may akong buhaton pader? dili gyud ko gusto nga mobalik ang akong bana tungod sa kasakit nga iyang gibuhat kanamo. Ang akong giingon kaniya: “if you will accept him, you will carry a cross but great prize awaited for you in heaven. If you will not accept him, then that is your decision stand for it.”

 Kon ikaw ang asawa dawaton ba nimo?

23RD SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

ESTORYAHE SIYA!

The biggest problem in our society today is conflict. Mao kin ang kasagaran natong Makita ug madungog sa telebisyon. Tungod sa conflict daghan kaayo ang nangamatay, nagkabulag, nabungkag nga pamilya ug uban pa. tungod niini aduna kitay gihimo nga mga “peace talk” mga panag estoryahanay  sa matag grupo.

Mga igsoon, ang atong ebanghelyo karon naghisgot ug pagpasaylo o paghusayay. Atong nadungog sa atong ebanghelyo ang tulo ka pamaagi nga gihatag sa Ginoo aron mawala ang conflict.

1.        kon adunay sayop ang imong igsoon, tawga siya ug ipakita ang iyang sayop,

2.        kon dili mamati pagdala ug duha o tulo ka witness

3.        kon dili pa gayod siya mamati isumbong sa simbahan ug

4.        kon dili pa gayod isipa siya nga usa ka langyaw.

Kon atong pamalandungan ang atong ebanghelyo karon kini nagdasig kanato sa pag undang sa pagpakig away. Ang Ginoo dili gusto nga adunay kagubot o conflict mahitabo tali sa iyang mga binuhat.

Usa ka higayon niana, naglagot ko sa akong kauban nga pari. Daghan ko ug rason nganong nga naglagot. Busa nag-estoryahanay mi nga kami rang duha. Didto nako napagawas ang tanan nakong pagbati, mga  kalagot ug siya usab misulti sa akong mga nabuhat nga dili maayo. Human sa among panag-estoryahay nawala ang akong kalagot. Mao na nga friendship name hangtud karon, kay gi estoryahan nako siya.

Mao kini ang giingon ni Hesus sa iyang pagtudlo kanato: Kon adunay sayop ang imong igsoon, tawga siya ug ipakita ang iyang sayop. Estoryahe siya!

Ang kasagara nga buhaton sa tawo kon siya maglagot o makakita ug away iya kining ipanabi sa uban, kana bitawng “libakon” niya. Ang libak dili makauli sa inyong panag igsounay makasamot hinoon kini sa kagubot. Busa kon aduna kamoy gikalagutan? Ayaw ninyo libaka! Estoryahe siya!

Unsa may pulos anang imong pag ampo kon ikaw adunay kalagot sa imong isig kaingon? Wala busa estoryahe siya!  Unsa may pulos anang imong pagsimba kon ikaw nasuko sa imong isigkaingon? Wala gayud, busa estoryahe siya!  Unsa may pulos nianang imong pagpangalagad kon ikaw adunay pagdumot sa imong isigkaingon? Wala gayud kanay pulos, busa estoryahe siya!

Ang Ginoo naghagit kanato karon sa pagtapos nianang mga kalagot, pagdumot nga imong gibati sa imong kaugalingon. Ang pagtapos niini mao ang pag estorya kaniya, busa estoryahe siya!  

Sa bata pa ako kanunay lamang akong daugdaugon sa akong klasmet. Mao na segi lang kami ug sumbagay. Nisaad ko sa akong kaugalingon nga kinahanglan nga makabalos ako usa ka adlaw niana. Tungod sa maong pagdumot ni eskwela ko ug karate aron ako makabalo ug makabalos sa akong klasmet. Tuod man nahuman nako ang karate apan sa hinayhinay usab nawala ang akong pagdumot tungod sa akong pagkakita sa iyang kahimtang. Looy na kaayo tan awon ang akong klasmet niwang na kaayo ug buotan napod. Ug ako usab nakapamalandong nga dili maayo nga manimalos ko kay kabalo nako ug karate! Nagkita kami ug kausa nalooy ko ug samot mao nga ako siyang giduolan ug akong gikumusta ug gi estoryahan didto nawala ang akong kalagot kaniya.

Ang pagdawat sa atong mga igsoon ug ang pagpasaylo nindot nga buhaton kay mogaan ang imong pagbati kon ikaw makabalo nga mopasaylo, ilabi na kon maestorya nimo ang tanan nimong gibati. Ayaw kaulaw! Ayaw kahadlok! Estoryahe siya! Estorya nga dili makalagot kaniya kon dili makahulip usab sa iyang gibati, pag estoryahanay kamo!

Estoryahe siya…