17TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR C (repost and revised)

PUSH:  Pray Until Something Happen

Sa pagsugod nako sa akong theology didto sa Davao City, nangita ko ug benefactor. Kini akong gihimo kay pobre man intawon kami nga pamilya. Busa ako kining gi ampo sa Ginoo nga unta tagaan ko niya ug benefactor sa akong pagtuon didto sa Davao. Sa pagka sunod adlaw gitubag dayon sa Ginoo ang akong pag-ampo. Nagkita mi ni fr. Dems ug iya akong gihatagan ug benefactor. Siya miingon: Sulati ni nga K of C community sa New Jersey kay basin modawat sila”. Wala dayon ko magdugay, ako dayong gisulatan ang mao nga K of C Community ug pagkahuman sa usa ka bulan nakadawat ko ug sulat gikan sa New Jersey. Gidawat ko nila isip scholar ug kinahanglan nga ipadala ang akong mga requirements para mapadala ang financial support. Busa, ako dayong gihikay ang mga requirements ug akong gipadala ug balik. Pagkahuman sa usa ka bulan na usab, nakadawat na usab ako ug sulat giakan sa K of C nga nagkanayon: “ipadala ang imong Grado aron mahatag na ang financial support. Busa ako dayong gipadala ang akong grado, kay kwarta naman ang mosunod. Pagkahuman sa usa ka bulan, walay niabot nga kwarta. Nakig-estorya ko sa Ginoo: Lord, wala lage!” a basin nalangan lang Lord, basin sa October na moabot( Nagpadla ko ug sulat mga augosto kadto). Pag –abot sa Octobre, wala gihapon niabot ang kwarta. Nag-ampo nasad ko sa Ginoo: Lord, wala gihapon, novembre nalang Lord kay birthday mana nako, pangbirthday lang gud. Novembre wala ghapon. Decembre nalang Lord kay pasko! Wala ghapon. Apan wala ako moundang pag-ampo ngadto sa Ginoo. Miingon ko: Lord, kon dili gani moabot tong kuarta, dili gyod to para sa akoa, pero magpaabot gihapon ko karong jan 6 kay 3 kings mana. Gihatagan man ka ug gift sa tulo ka hari ana. January 6, 10:11in the morning Nadawat nako ang kwarta.

GREETINGS!

                Ang atong ebanghelyo karon naghisgot mahitungod sa pag-ampo. Gitudloan kita sa Ginoo sa pag-ampo nga mao ang Amahan Namo. Apan dili lang taman sa amahan namo kon dili giingnan kita nga dili moundang sa pag-ampo. Kini iyang gipaagi sa usa ka sambingay mahitungod sa usa ka higala nga nangayo ug pan ug wala moundang sa pagpangayo.  Mao usab kini ang atong buhaton, dili kita moundang sa pag ampo ngadto sa atong Ginoo sama sa usa ka higala diha sa atong ebanghelyo. We need to PUSH ourselves PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN.

                Karong domingoha ang Ginoo nagsulti kanato sa pag-ampo kanunay ug dili mawad an sa paglaum. We need to PUSH ourselves. PUSH- PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. KOn masinati nato ang kalisod we need to PUSH- PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. Kon anaa kitay gusto nga mahitabo sa atong kinabuhi, PUSH- PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. Kon kita nabalaka sa kinabuhi, PUSH- PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. Pareha sa atong ebanghelyo karon nga ang usa ka tawo wala gayud moundang sa pagpangayo aron makatabang sa iyang bisita. He always pushes herself -PUSH- PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN.

                Ang Ginoo kanunay gayod nga mamati kanato: Siya adunay tubag sa atong mga pag-ampo: Una nga tubag: YES, kon kini makaayo kanato; NO kon kini makapahilayo kanato sa Ginoo ug WAIT LANG- dili pa karon ang panahon moabot ra kana.

                Don’t lost hope. We need to PUSH ourselves; we need to PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. Don’t stop praying because God is a generous God. He knows what is good for all of us.

                Today, we are challenged not to stop praying.  WE need to PUSH- PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. My dear brothers and sisters PUSH-PRAY UNTIL SOMETHING HAPPEN. Don’t forget, PUSH PRAY UNTIL SOMETHING 

HAPPEN.

PUSH!

13th SUNDAY IN ORDINARY TIME C

LET IT GO! LET IT GO!

Before I enter the seminary, I had a girlfriend, a beautiful girlfriend. We have been in our relationship for quite a long time. We even planned to get married. I have already finished my studies in college that time. It was a great plan. However, something came up; somebody invited me to enter the seminary and I joined. While I’m in the seminary formation, I enjoy and begun to love my vocation. Then, the crisis begins. I need to choose: the beautiful girlfriend or my vocation. It becomes a challenged to let go of something. Either I have to continue my priestly vocation or give up.  It requires a long process, lots of meditation, and lots of reflections. I made my decision when I nearly finish my studies in theology. I have to let go my beautiful girlfriend.

Greetings!

Karong adlawa ang Ebanghelyo nagsulti ug nagdasig kanato sa pagbiya (to Let go) sa mga butang nga maoy makababag sa atong pagsunod ni Kristo. Sumala pa sa Ebanghelyo, you must learn to let go even those what/who are closest to you. “He said, ‘follow me’. But he replied,’ Lord let me go first and bury my father’, and Jesus answered, ‘let the dead bury their dead.”  Jesus said to the other one: “no one who sets a hand to the plow and look to what was left behind is fit for the kingdom of God”.

Unsa may buot ipasabot niini sa atong kinabuhi? Mga igsoon, daghan ang mga butang nga maoy makababag kanato sa pagsunod ni Kristo.  Usahay mahadlok ta mobiya sa atong panimalay kay daghan ta ug kuarta nga gibilin mao na dili nalang ta makasimba. Usahay daghan kaayo ta ug labhonon mao nga dili nalang ta mosimba. Hehhehehe!

Nagmisa ko ug kaisa sa usa ka kapilya, sa kamulo nakong batbat sa akong homiliya kalit lang miulan. Sa dihang ang alagad diha sa kilid sa altar miingon sa makusog: “oy! Nag-ulan! Ang akong binulad nga humay!” nakuyawan ako sa makadiyot kay naa lagi siya duol kanako. Busa miuli siya kamulo ang misa. Sa hapit na nahuman ang misa miabot siya kay ang iyang humay gihipos na diay sa iyang anak.

Mga igsoon, mao kini ang ninungdan usahay nga masanta ug mababagan ang atong pag-alagad sa Dios. Ang mga kabalaka sa atong mga kabtangan ug uban pa. dili unta kini maoy hinungdan nga mababagan ang atong pag-alagad sa Dios kondili mamahimo unta kiing puhunan aron kita makapadayon sa pag-alagad Kaniya.

Usahay usab ang relasyon diha sa isigkaingon mao ang hinungdan nga dili kita makasunod sa Dios. Sama pananglitan sa mga away diha pamilya, away sa mga managsilingan o pagdumot sa nangalagad sa simbahan.

Sa akong assignment kaniadto nakatagbo ko ug usa ka kapilya nga gamay ra gyud kaayo ang gasimba. Kini nahitabo tungod kay nag-away diay ang mga opisyales. Wala sila nagkasinabot sa pagdumala sa ilang simbahan. Pastilan!

Today, we are challenge to learn to let go of things around us and focus our attention to God alone. Kon mamatay ta kining mga butanga biyaan nato ug wala gayud kitay madala bisan gamay. Learning to let go is a way to begin to follow.

Ayaw kabalaka sa mga butang sa kalibutan kay mahanaw ra kining tanan; salig sa Dios kay anaa ang kaluwasan.

12 SUNDAY IN ORDINARY TIME C

FOLLOW THE TING! TING! IN LIFE

Sa seminario aduna kami’y routine kada-adlaw sa among kinabuhi. kada bagting sa bagtingan adunay corresponding instructions  nga pagasundon. Pananglitan sa may alas 5 sa buntag pagbagting mangmata kami kay rising naman, sa pagka alas 6 ting! Ting! Para sa pag-ampo ug pagmisa; sa may alas 7 sa buntag ting ting nasad Kay mangaon na, alas 8 ting! Ting! Kay mag eskwela, alas 10 sa buntag ting! Para sa snacks! Sa udto ting! Para paniudto, sa alas 2 sa hapon ting! Ready for school, alas 4 sa hapon ting! Snacks na sad! ug daghan pang uban. Kinahanglan nga mosunod gayud kami kon unsa ang buot ipasabot sa bagtingan aron mamaayo ang among performance.

Ang atong ebanghelyo karon nagpadayag nga kon buot kita nga mahimong maayo nga disipulo ni Kristo kinahanglan nga pas-anon nato ang iyang krus ug musunod kaniya.  Unsa may buot ipasabot sa pagsunod ni kristo? Atong panaminan ang giingon sa Dios sa atong Ebanghelyo karon nga mao ang pag pas-an sa sa krus matag adlaw. Ang Krus ni Kristo nagsimbolo sa kasakit ug kadaugan. Sa ato pa diay ang pagsunod ni kristo adunay daghang kasakit, kalisod ug pag-antos. Dili kita mabalaka niini tungod kay aduna may kadaugan nga nagpaabot kanato. Ang pag pas-an sa atong krus sa matag adlaw dili sayon tungod kay kini naghambin man sa kasakit.

Sa gamay pa ako wala gayud ako naka angkon ug dulaan, ang akong dulaan kaniadto daro sa maisan nga taas pa sa ako. Malisud gayud ang kahimtang apan wala ako moundang, nagpadayon gihapon luyo sa kalisdanan. Dili gyud diay sayon ang pagpuyo sa kinabuhi sa kalisod.

Tinuod gayud nga dili sayon ang pagsunod ni Kristo, sama kini sa gingon sa kanta: “dili sayon ang pagsunod ni Kristo daghang tunok ang dalan nga agian mo, bug-at ang krus nga pas-anon mo ug kamatayon naa naghulat kanimo.” Mga igsoon, luyo niining lisod nga kahimntang  nga atong naagian, ato usab unta nga Makita ang giingon ni Hesus nga pag-antos. Sundon nato ang iyang mga lakang ug ato kining buhaton samtang naa pa kita sa kalibutan. Follow the instruction, follow Jesus Christ, this is our ting! ting!sama sa bagtingan nga akong giingon kaninyo, we need to follow it to have a good performance  in the seminary. In life, we need to follow the ting! Bisan nagkahulugan kini ug kalisod, just follow the ting! Ting! In life.

Daghan kitag angayan nga pagasundon nga instruction o guidelines aron maanindot ang atong pagkinabuhi. Everything is a ting! Ting! Nga angayan pagasundon. Sama pananglitan diha sa pamilya, adunay mga ting! Ting! Nga angayan sundon, adunay curfew sa mga bata ug usahay malisod sa mga ginikanan sa pagpatuman niini apan kon kini matuman dili na dayon ikaw mabalaka. Everything is a ting! Ting! sama sa paglakaw sa dalan kinahanglan diha gayod kita mosubay sa shoulder niini aron dili kita madisgrasya. Everything in life has a ting! Ting! To follow.

Ang atong presensya karon niining santos nga Misa nagpakita sa atong pagka loyal sa atong Ginoo. Kita nagpakita nga nagasunod gayod kita kaniya tungod kay ania man kita niining panahuna. Usa kini ka ting! Nga imong ginasunod ug hinaut unta nga kini magapadayon.

Mao usab kini diha sa atong pagka katoliko atong sundon ang mga instruction o guidelines sa atong Ginoo aron kita mabulahan, aron kita makaangkon sa pagkabanhaw nga iyang giingon nga mao ang kadaugan. Sa atong pagsunod niini adunay dako kaayo nga ganti nga nag paabot kanato. Kini nga ganti mao ang pagkabanhaw sa umaabot nga panahon. Sa atong kalisod, sa atong kalipay we will always follow Christ. We have to follow everything alang sa Dios. Every ting! Ting! Ting!

11TH SUNDAY IN ORDINARY TIME C

GREAT LOVE CONQUERS ALL

Aduna akoy kaila nga usa  ka lalaki nga walay klaro ang kinabuhi: buot ipasabot bugoy siya, daghan ug bisyo, walay klaro nga trabaho ug walay kaugmaon. Apan usa ka adlaw niana, nakita niya ang usa  ka babae nga maoy nakapa tibok nang kanyang puso. Na inlove siya pag ayo, nanguyab siya; ang babae mingon: sugton taka if you will change your life. On that moment, the boy has changed his life forever: nangita siya ug trabaho nga maayo, gibiyaan niya ang iyang bisyo ug nagpuyo ug maayong kinabuhi.

Sa pagkakaron aduna na silay mga anak ug maayo na ang kinabuhi sa maong lalaki. Tinuod diay ang giingon, great love conquers all.

Greetings…

Mga igsoon, mao kini ang gipakita sa usa ka babae nga makasasala diha sa atong Ebanghelyo karong adlawa. Tungod sa iyang dakong gugma kang Hesus, iyang gibuhat ang tanan aron sa pag silbi sa Dios. Tungod niini napasaylo ug napapas ang iyang mga sala. Siguro kining bayhana dako kaayo ug sala tungod kay gilibak man siya ni Simon nga usa ka pariseo. Apan ang Ginoo wala magtagad kon unsa ka dako ang iyang sala tungod kay nahulipan kini sa dakong gugma nga gipakita  sa maong babae.

Karong adlawa gihagit kita sa pagpakita niining dakong gugma ngadto sa Dios ug ngadto sa atong isigkatawo. Kining maong gugma Makita unta nato sa atong kinabuhi. Kon tinuod kita nga nahigugma sa Dios , nan, ato kining ipakita pinaagi sa paghigugma usab sa atong isigkatawo.

Kon ikaw nahigugma sa usa katawo, imong ipakita ang tanan nga pagpangga, pagmahal kaniya. Dili nimo tagdon ang iyang pagkadautan. This is so because love conquers all. Kon ikaw nahigugma dali raka makapasaylo. Love conquers all.

Daghan ang mga tawo karon nga uhaw sa paghigugma: adunay uban nga uhaw sa pagpangga ilabi na kadtong wala kaayo’y mga barkada; adunay uban nga daw gibiyaan na sa ilang mga pamilya ug nangita ug pagmahal diha kaninyo. Atong ipakita ang atong paghigugma kanila. Hinumdumi love conquers all.

Mga igsoon, hinumdumi kini nga kon ikaw usa ka tawo nga mahigugmaon aduna kay dakong kaugmaon apan kon ikaw madinumtanon, sa sala ka ulipon.

Kaya begin to love and everything is for you, because love conquers all.

10TH SUNDAY in ordinary TIME C

RAISE ME UP!

Do you know the song from Josh Groban, entitled: You Raise me Up? Ito po iyon…

“When I am down and, oh my soul, so weary

When troubles come and my heart burdened be

Then I am still and wait here in the silence

Until you come and sit awhile with me

You raise me up so I can stand on mountains

You raise me up to walk on stormy seas

I am strong when I am on your shoulders

You raise me up to more than I can be”

Mga igsoon, ang atong Ebanghelyo karon nagpadayag sa duha ka butang.  Una, the compassion of God; ug ang ikaduha, this compassion leads to raising the son of the widow in Nain. Atong nahibal-an nga nalooy pag-ayo ang Ginoo sa babae nga biyuda tungod sa kamatayon sa iyang anak. Atong nahibal-an nga ang atong Ginoo, usa ka Ginoo nga maloloy-on, a compassionate God. Ang pagkamaloloy-on sa atong Ginoo wala lamang niya gipakita sa babae nga biyuda kondili ato usab kining mabati diha sa atong kinabuhi. Malooy siya kanimo kon ikaw nagmasulub-on, malooy siya niadtong nag-ilaid sa kalisod, malooy siya niadtong mga tawo nga nahisalaag sa ilang dalan, malooy siya nimo nga nag-antos.

Today is the year of mercy busa ato usab nga ipakita ngadto sa uban ang atong kalooy, ilabi na niadtong mga tawo nga nag-antos.

Mga igsoon dili usab nato kalimtan ang gibuhat ni Hesus sa anak sa babae nga biyuda. Dili lamang taman sa kalooy ang gibuhat ni Hesus diha sa atong Ebanghelyo. Iyang gibuhi ug gibanhaw ang bata aron mawala ang gibating kasakit ug pag-antos sa babae. Unsa may buot ipasabot niini sa atong kinabuhi? Ang uban taman ra sa kalooy ug walay gibuhat. Sama pananglit kon ikaw nakakita ug usa ka tigulang nga nagpas-an ug bug-at, nalooy ka kay tigulang na lagi; apan unsa man ang imong gibuhat? Nitabang ka ba? Karon gipakita sa Ginoo kanato nga dili lang taman sa kalooy ang tanan, tabang pod.

Busa, karon gihagit kita sa Ginoo, tabangan nato ang mga tawo nga naglisod aron sila mabuhi. Kon makakita ka ug tawo nga naglisod; ang Ginoo moingon: raise me up! Kon naproblema ang imong barkada; ang Ginoo moingon: raise me up! Kon naglisod siya sa usa ka trabaho; ang Ginoo moingon : raise me up! Kon ato kining buhaton, ang pagtabang, mawala ang kasakit ug pag-antos sa uban. Anaa ang Ginoo niining mga tawhana. Kaya, let us help to raise them up!

“You raise me up so I can stand on mountains

You raise me up to walk on stormy seas

I am strong when I am on your shoulders

You raise me up to more than I can be”

SOLEMNITY OF THE BODY AND BLOOD OF CHRIST C

EAT ALL YOU CAN

One day, when I was still in Davao City, I happened to ate at a restaurant with “eat all you can” meal. When I enter the eatery, I followed what other customers were doing, since it was my first time. I realized that in this kind of banquet self-service is being observed. You will be the one to get your food. You can get everything:  viand, rice, desserts and drinks, as long as you can consume it. It was a very nice system, since; you will really feel that you are at home.

Greetings!

My dear friends, the grace of God are like “eat you can” meals. The grace of God is just around us just “eat all you can”. In our Gospel today Jesus feed 5000 men not including women and children meaning to say there are more than 5000 people. It does not only say like that since, there are 12 baskets left in the banquet. The remaining 12 baskets convey that there is lots of food available. This may mean that the graces that we have received everyday of our life are really abundant.

In life, we received lots of graces. The basic example for this is our life, the air we breathe every day, the food we take daily, friends who care for us, our families, and our neighbours are God’s given graces. These graces are just like “eat all you can” meal, unlimited and without any expense. Remember that these unlimited graces do not only feed our stomach but also to our soul.

Since, we have received these graces in our life without any expense; it is also fitting for us to give thanks to the giver. This is our only expression as a response to the giver of the gifts.

One way of giving thanks to the giver is to share these graces to other people. Share what you have received. Invite and let other people know that you have been enjoying the “eat all you can” graces of God.

But sometimes in our life, we feel that we have been forsaken. It seems that there are empty spaces that need to fill up. There are difficulties that need to settle. If you will feel this way just approach God and ask Him to take your meal “eat all you can” meaning to asks his graces. I am pretty sure that he will always give what you need. Our gospel reminds us today that God will always provide everything we need. Let us be conscious about it. Let us be aware of the things we have received from God. God provides us everything and it is also fitting to give him in return.

As we celebrate the feast of the body and blood of Christ, we are all reminded to share our bread and wine to other people. Paambit pod sa grasya nga imong nadawat.

Karon gihagit kita sa Ginoo: unsa man ang imong mahatag sa Dios isip balos sa iyang pagkamanggihatagon? Unsa man ang imong ikatampo alang sa kalambuan sa iyang katawhan?

Friendly reminder: graces are just everywhere, just “eat all you can”.

PENTECOST SUNDAY C

YOU AND I ARE ONE

A car is a composition of different parts. We have the engine, the under chassis, the body, the wheels and many others. It can only be called as “car” if the different parts will work together as one. It is also the same, in a human body- we have the head which is compose also of the different parts, the body and the feet. It can only be called as human (as in complete form of a human being) if the whole parts are put together.

Greetings!

My dear friends, today we celebrate the feast of the Pentecost. A feast commemorating the descent of the Holy Spirit upon the Apostles and other followers of Jesus Christ as described in the Acts of the Apostles 2:1–11. For this reason, Pentecost is sometimes described as the "Birthday of the Church".

In the Second Reading, St. Paul speaks of the effect of the Spirit on the Christian community which reflects unity and diversity. “We are like a body. Each body has many members, each with its own particular function, yet they all are ordered to one purpose – the good functioning of the body as a whole.” This reminds us that we are all one though obtain different functions in this world and in the church. Therefore, we are called to be one in faith in Christ with different roles and functions in the church.

It is also the same in our church, there are hundreds of people who are part of the ministries of our parish. Some are catechists, faithful alagad, lectors, some are good in music, some work with our young people, some are servers, or you may consider yourself as just a mere church goers but without you, we are nothing in here. All make up the heart of the parish because we are all united by the Holy Spirit.

Now, let us also apply this to our daily chores. In the family for example, although we have different personality in the family, hope that you will be working together with the same purpose.

Today, we are challenge to be part of this one body of Christ by working on our roles as distinct from others. However, let us always remember, that we are always one in Christ. Different functions but we are one in our goal.

 YOU AND I ARE INDEED ONE!