SOLEMNITY OF THE MOTHERHOOD OF MARY

REMOTE CONTROL NI MAMA

Sa panahon sa home visit, kaniadto sa seminarista pa ako, mouli ako sa balay aron sa pagbisita sa akong mga ginikanan. Kon didto ako sa balay, mahilig ako sa pagtan-aw sa cartoons nga salida sa usa ka estation sa telebesyon.natingala ako kay ang akong mama nagdali pag-adto sa sala diin ako nagtan-aw sa kingkoy ug unya iyang gikuha ang remote control sa tv ug gibalhin niya ang channel kay nagsugod naman diay usab ang drama series nga iyang gisundan. Tungod kay wala pa ako nahuman sa pagtan-aw ako usab nga gikuha ang remote control ug gibalik sa akong channel nga gitan-aw. Unya, gikuha napod niya ug gibalhin na usab sa laing channel kay nagsugod na lagi ang drama series. Nag-ilog mi sa remote control ug sa dihang iya na kining nakuha iyang gilabay sa salog ang maong remote control ug haskang pagkabuaka. Wala ako maka lihok kay nasuko naman diay ang akong mama.busa, milakaw ako ug nilaag, sa kasakit sa akong dughan mipalit ako ug beer aron mahubog aron mawala ang akong gibati. Ang nagbalikbalik sa akong panumduman mao kini: “nganong akong napasakitan ang akong mama sa simple lang nga butang. Nakahilak ako sa paghunahuna sa maong hitabo. Miuli ako sa balay gabii na ug mideretso sa akong kuarto.

Pagkaugma akong giduol ang akong mama ug akong giagbayan, wala nay pulong nga gikinahanglan. Nagbasol na ako.

Kamong mga babae, mutuo ba kamo nga kamo ang unang nagpakasala? Sumala pa sa Genesis si Eva ang unang babae maoy unang natintal sa pagpakasala. Iyang gikaon ang prutas didto sa harden diin gibawalan sila sa Dios. Pagkahuman niya ug kaon iyang gitintal ang iyang kauban nga si Adan.makaingon ako nga kamong mga babae ang unang nagpakasala, ang unang natintal sa Yawa. Apan kon ang babae mao ang unang nagpakasala, babae usab ang unang hinungdan nga naluwas kita sa sala. Kini gihimo ni Maria ang inahan sa atong Ginoo.

Karong adlawa atong gisaulog ang solemnidad  ni Maria isip inhan sa Dios. Mga igsoon dako kaayo ug kalambigitan si Maria sa lauwasan sa tawo. Tungod sa iyang pag-ingon ug “oo” ngadto sa Dios natawo kanato ang atong manunubos. Bisan pa sa hulga kaniadto kon magmabdos ka nga walay bana, wala igsapayan kini ni Maria. Misanong lang gihapon siya sa kabubut-on sa atong Ginoo, Tungod niini naluwas kitang tanan.

Babae ang unang nagpakasala, babae usab ang unang hinungdan nga naluwas kita sa sala.

Ang usa ka inahan balaan nga babae busa dili angayan nga pasakitan kon dili panggaon gayud. Hilabihan ang ilang pag-antos aron lamang kita mabuhi sa sakto gayud niining kalibutan. Busa niining pagsaulog nato sa kapistahan ni Maria ang Inahan sa Dios atong pamalandungan ang ato usab nga tagsatagsa ka inahan nga nag-antos alang kanato. . Hunahuna siya kay siya ang hinungdan naa ka dinhi karon. Sama ni Maria siya usab ang hinungdan nga natawhan kita ug manunubos busa angayan lamang nga atong siyang pasidunggan.

sa atong pagsugod sa bag-ong tuig atong iapil sa atong mga new years resolution ang kaimportate sa atong tagsa tagsa ka inahan ug ang atong pagpadayon sa pagdebosyon kang Maria.  Atong hinumduman nga Siya adunay dakong kalambigitan sa atong kaluwasan. Atong ipadayon kining maong debosyon tungod kay ato mang gusto nga maangkon ang kaluwasan nga atong gipaabot.

Tungod kay si Maria atua na sa langit, naglaum usab kita nga adunay motabang kanato nga inahan aron kita makasulod sa langit. Ang inahan mahigugmaon kaayo sa iyang mga anak ug dili gayod kita niya pasagdan tungod kay kita iya usab nga mga anak.

One fine day, the Lord God went out on patrol of heaven just to make sure that everything was running according to His will. Everything was fine, the hedges trimmed, the grass cut, the fountains clean, the shopping mall neat.

The Lord stopped by to listen to the choir of angels sing and they were in great form. Then, on one side of the street he encountered people who had no business in heaven. Some of them should have been serving a long sentence in purgatory; and others would have made it to heaven only with an extraordinary appeal. So, the Lord confronted Peter about this mess.

“What is going on here? Have you been negligent again with your duties at the gate?”

“No, my Lord, I try to keep watch all the time,” Peter defended himself.

“Then, why are there illegal aliens inside?” asked the Lord.

And Peter said, “I did not let them in. But what can I do. They went to the back door and your Mother opened the kitchen door and allowed them in.”

(The story is from an unknown author)

FEAST OF THE HOLY FAMILY OF JESUS, MARY AND JOSEPH

GIVE TIME TO YOUR FAMILY

This story is not mine; I encountered this story from one of my readings. The story goes like this:

After 21 years of marriage, my wife wanted me to take another woman out to dinner and a movie. She said, “I love you, but I know this other woman loves you and would love to spend some time with you.”

The other woman that my wife wanted me to visit was my MOTHER, who has been a widow for 19 years, but the demands of my work and my three children had made it possible to visit her only occasionally. That night I called to invite her to go out for dinner and a movie. “What’s wrong, are you well?” she asked.

My mother is the type of woman who suspects that a late night call or a surprise invitation is a sign of bad news. “I thought that it would be pleasant to spend some time with you,” I responded. “Just the two of us.” She thought about it for a moment, and then said, “I would like that very much.”

That Friday after work, as I drove over to pick her up I was a bit nervous. When I arrived at her house, I noticed that she, too, seemed to be nervous about our date. She waited in the door with her coat on. She had curled her hair and was wearing the dress that she had worn to celebrate her last wedding anniversary. She smiled from a face that was as radiant as an angel’s. “I told my friends that I was going to go out with my son, and they were impressed, “she said, as she got into the car. “They can’t wait to hear about our meeting.”

We went to a restaurant that, although not elegant, was very nice and cozy. My mother took my arm as if she were the First Lady. After we sat down, I had to read the menu. Her eyes could only read large print. Half way through the entries, I lifted my eyes and saw Mom sitting there staring at me. A nostalgic smile was on her lips. “It was I who used to have to read the menu when you were small,” she said. “Then it’s time that you relax and let me return the favor,” I responded. During the dinner, we had an agreeable conversation – nothing extraordinary but catching up on recent events of each other’s life. We talked so much that we missed the movie. As we arrived at her house later, she said, “I’ll go out with you again, but only if you let me invite you.” I agreed.

“How was your dinner date?” asked my wife when I got home. “Very nice. Much more so than I could have imagined,” I answered.

A few days later, my mother died of a massive heart attack. It happened so suddenly that I didn’t have a chance to do anything for her. Some time later, I received an envelope with a copy of a restaurant receipt from the same place mother and I had dined. An attached note said: “I paid this bill in advance. I wasn’t sure that I could be there; but nevertheless, I paid for two plates – one for you and the other for your wife. You will never know what that night meant for me. I love you, son.”

At that moment, I understood the importance of saying in time: “I LOVE YOU” and to give our loved ones the time that they deserve. Nothing in life is more important than your family. Give them the time they deserve, because these things cannot be put off till “some other time.”(Stephen)

Today,  we celebrate the feast of the Holy Family of Jesus, Joseph and Mary. In this occasion, we are encouraged to give time to our family. Don’t be bothered by the busy days that you have. The most important in life right now is to show to your family how much you love them. This can only be possible, if we give them our time.

In this modern world, there are many obstructions that will persuade you to ignore some family members. However, don’t allow those temptations to be the source of conflict to one another.

As we celebrate this Christmas season, I want you to remember that our families are the most treasured people in the world. There are no other people that would understand us in time of problems and difficulties, only our mother and father. For the parents, only the children can ease our pains and problems that we experience. Give them more time, more time than your works, more time than your friends.

My dear brothers and sisters, give more time to your family.

4TH SUNDAY OF ADVENT YEAR B

YES TO GOD!

Have you been invited to join church choirs? Did you say YES or NO?

Have you been invited to be part of the catechists in your Parish/Chapel? Did you say YES or NO?

Have you been invited to take part of the ministry of the young people in your parish/chapel? Did you say YES or NO?

Have you been invited to participate in the sessions of your BEC or Selda? Did you say YES or NO?

Have you been invited to attend a prayer meeting? Did you say YES or NO?

Mary was invited by God to be part of the salvation History and she said YES!

Today we celebrate the 4^th Sunday of advent. The gospel tells us about the well known story of annunciation. Mary was told by an angel that she will bear a child by the power of the Holy Spirit. Without hesitation Mary said yes to the invitation of God. When Mary agreed that the child Jesus will be born on her, Mary started the salvation of all people.  We have Jesus in our midst because Mary said YES to God. Without her yes, salvation is not possible because Jesus will not suppose to be born. YES, Mary changed the course of salvation history forever. God becomes one of us. God is present among us.

Today, we are excited to await the coming of the birth of Jesus. We are about to enter into the season, where we celebrate the joy of his coming. Before we will feel this joyous celebration, let us consider the presence of Mary, the mother of Jesus.  Mary has been presented to us, to be our model, model in everything that we will do. Let us follow her example of faith and holiness, of humility and simplicity, of obedience and surrender to the will of God.

Since, Mary was chosen by God to be the mother of his only begotten Son. God has also chosen all of us for something special. Maybe he has chosen you to be a good mother to your children, to be a good father to your kids, to be a good son/daughter to your parents. Let us reflect on this invitation, do we say YES to the invitation of God? Saying YES may mean: “I play my role as a good model to my own family”.  What has been our response to God's choice of us? Consequently, like Mary, we are challenged to use our freedom and respond with our yes to God's call.

Do you have an invitation right now to glorify and develop our relationship with God? If you have received an invitation from your friends and love ones, then said YES To God.

Let us all say, YES to God! And Yes to my family!

Happy 4^th Sunday of Advent!

3RD SUNDAY OF ADVENT YEAR B

SHINE JESUS SHINE

Karong adlawa nagdala ako ug mga gamit para sa akong homily. Aduna akoy flashlight ug samin aron maipakita nako ang akong buot ipasabot sa akong ipaambit kaninyo. Akong gunitan ang samin sa akong atubangan ug unya akong pagunitan ang flashlight nga naka-on sa usa kaninyo. Kon ang suga sa flashlight itumong dinhi kanako, inyong mabantayan nga ang kahayag sa flashlight mo reflect diha kaninyo. Hinumduman ninyo nga dili ako ang kahayag, ako lang gipa reflect ang kahayag diha kaninyo pinaagi sa mirror.  

Aduna kitay angay nga hinumduman niini nga demonstration:

1.      Kinahanglan nga ang flashlight permente nga naka “on” o gasiga. Kay kon ang flashlight dili maka on dili gayud kini makahatag sa iyang kahayag.

2.      Kinahanglan nga dili ako motalikod sa flashlight kinahanglan nga naka atubang ako permanente niini. Kay kon motalikod ako dili na mo reflect ang light.

3.      Kinahanglan nga walay makababag between the light and the mirror kay kon naay makababag mapugngan ang iyang light.

Our gospel today, tells us that, "There was a man who was sent from God; his name was John. He came as a witness to testify concerning that light, so that through him all men might believe. He himself was not the light: he came only as a witness to the light. The true light that gives light to every man was coming into the world." Kinsa man kining kahayag nga giingon sa atong ebanghelyo karong adlawa? Walay lain mao ang Ginoong Hesus. Si Kristo ang tinuod nga kahayag. Atong hinumduman kanunay nga dili kita ang kahayag kon dili si Hesus mismo. Usa lamang kita ka samin, mirror nga nagpareflect sa kahayag ni Kristo.

Mga igsoon, atong hinumduman kanunay nga kinahanglan kanunay kitang naka “ON” aron ang kahayag ni kristo kanunay modan-ag ngadto sa uban. Christ does not turn off his on light. He is always unto us every time of our life.

Isip usa ka tig padan-ag sa kahayag, we must not turn away from the light so that we can always reflect the light of Christ. Ayaw talikdi ang Dios kay siya wala man motalikod kanato. Kon kita kanunay naga-atubang sa kahayag nga mao si Kristo, sigurado ako nga kita usab makapadan-ag sa iyang kahayag.

Sa katapusan, kinahanglan nga dili nato pasagdan ang uban nga maoy hinungdan nga mababagan ang kahayag nga atong gi-atubang. Ko naay mobabag kaninyo, give him/her the mirror so that he/she can reflect the light of Christ. Ang akong bout ipasabot nga tabangan nato siya aron mamahimo usab nga tigpadan-ag sa kahayag ni Kristo. We will keep Jesus shine to other people and  we will make ourselves mirrors that will reflect the light of Christ.

Shine Jesus shine.

2ND SUNDAY OF ADVENT B

ROAD TO LIFE

Gikan dinhi sa atong lugar sa maramag paingon didto sa Cagayan de Oro daghan ka ug Makita nga “road construction”, “road under repair” tungo niini dugay kaayo kang makaabot sa imong padulngan. Daghan ang mga tawo nga sapoton labi na ang mga driver ug kadtong mga nagdali. Apan kon atong sabton pag-ayo, ang pag ayo sa atong kadalanan alang lang gihapon sa atong kaluwasan. Kini gihimo aron walay madisgrasya diha sa pagbiyahe, aron walay daghang makalas nga kinabuhi. It is for the purpose of saving our own lives.

Ang atong ebanghelyo karong adlawa nagpahinumdom kanato sa pag andam sa dalan sa Ginoo. Unsa man kini nga dalan? This is what we called the road to life. The road to life is no other than the road to Jesus Christ. Ug gihagit kita karong adlawa sa pag-andam niining maong dalan sa kinabuhi.

Unsa may atong buhaton aron maandam nato ang dalan sa kinabuhi nga mao ang dalan ni Kristo? Una, Sumala pa sa unang pagbasa karon: “abonohi ang tanang walog; pataga ang tanang bukid,… ang mga gansalgansalon hapsaya”. Daghan ang mga walog sa atong kinabuhi, gani usahay mao kini ang hinungdan nga mawad-an kita sa pagsalig sa Dios. Apan miingon siya abonuhi: repair it! Don’t be afraid about it! Face it! Aron makapadayon ka sa imong panaw sa dalan sa kinabuhi, ayoha ang imong dalan.  Usahay makaingon usab ikaw sa imong kinabuhi: kakapoy naba sa akong pagtungas sa bukid, Lord”. Or makaingon ka grabe naman gyod kamaot ning akong dalan, Lord, gansalgansalon naman kaayo’. APAN ANG Dios magaingon kanimo: “Ayaw pag-undang, padayon bisan nianang tanan nimo nga nasinati”. Ang Dios nahibalo kon unsa ang imong makab-ot kon dili kita moundang sa pagpaningkamot.

Ang ikaduha natong buhaton mao ang giingon sa atong ikaduhang pagbasa karon, ang pagpuyo ug balaan nga kinabuhi.  Ang pagpuyo sa usa ka balaan nga kinabuhi mao ang paglikay sa pagpakasala tungod kay ang pagpakasala makawala man sa pagkabalaan. If you avoid sin, you can easily become holy. If you live a holy life then you can follow the road to life, the road of Jesus Christ.

My dear friends follow the road to life, the road of Jesus Christ.

1ST SUNDAY OF ADVENT B

BE WATCHFUL

Usa ka grupo sa taga simbahan ang nagcarolling, pag-abot nila sa usa ka balay, adunay karatula nga nakasulat: “Mag-ingat sa ASo” . sa ilang pagsulod wala may iro nga dagko gagmay man hinuon kaayo nga nanghigda sa salog. Busa nangutana ang usa kanila: “Sir, ingon sa karatula mag-ingat sa aso, gagmay man lagi kaayo ning inyong mga iro.” Ang tagbalay mitubag, “ mao gani nga mag-ingat sa aso kay basin matumban ninyo sa kagagmay”.

Jesus Christ in our Gospel  today admonished us to be watchful all the time. Be alert. The Lord our God will surely come and yet we do not know the real time. What is real is that he will surely come. The coming of the Lord is the end time to all of us. We will consider two things here, our death and the judgment day.

In reality human being will die. We will surely die because nobody in this world will stay forever. Everything is passing. What is important is to prepare ourselves for the death that will surely come. Be watchful and be alert is a reminder not to be tempted by the devil, it is a reminder not to sin but to care; not to hate but to love.

Time will come when our Lord Jesus will judge the living and the dead. Are we ready for that time?  Are you being watchful to the need of other people? If you try to evaluate yourself today, are you sure that you will go to heaven?

Today, we are challenge to be alert and watchful all the time.  This may mean to be good and real person, who knew everything what is good and avoid an evil one.

Be watchful!

CHRIST THE KING SUNDAY YEAR A

JUDGMENT DAY

Usa ka mag-uuma ang nakadungog nga ang ilang hari hapit na mamatay ug nagpatawag sa tanang kalalakin-an sa iyang gingharian aron mopili kon kinsa ang mamahimong sunod nga hari. Busa, bisan sa kalayo sa iyang lugar miadto siya aron pagbisita sa buotang hari.

Didto sa palasyo, nangabot ang daghan kaayong mga kalalakin-an: adunay mga adunahan nga maayo kaayo ug pustura ug daghan usab ang mga pobre. Iyang nakita ang daghan kaayong mga tawo nga nanulod sa gate sa palasyo. Sa dihang gusto na unta siyang mosulod iyang nakita ang usa ka makililimos didto sa daplin sa gate nga nangayo ug pagkaon sa mga nanglabay tungod kay gigutom. Gilabaylabayan lamang siya sa mga tawo. Sa duol na siya nangayo kini kaniya ug pagkaon, tungod kay aduna man siyay balon nga gamay iya kining gihatag ug mikaon ang makililimos. Iyang nakita nga gisi ug bulingon na usab ang sinina sa maong makililimos busa iya kining gihatagan ug sinina ug mipadayon siya sa pagsulod.

Didto sa hawanan sa palasyo iyang nakita ang daghang mga tawo nga mogawas ug musolod sa kwarto sa hari. Sa dihang siya na ang misulod kalit siyang natingala tungod kay didto sa lingkuranan sa hari iyang  nakita nga naglingkod ang makililimos nga iyang gitabangan sa gawas ug ang sinina nga iyang gihatag mao usab ang sinina nga gisul-ob niini.

Ang hari miingon: “karon mao ang paghukom kon kinsa ang mamahimong hari” “ania sa inyong atubanagan ang mosunod nga hari sa akong gingharian, ang tawo nga  mitabang kanako didto sa gate sa palasyo samtang nagpakilimos ako.”

Mga igsoon karong adlawa atong gisaulog ang kapistahan sa Kristong hari. Diha sa atong ebanghelyo, gihulagway ni San Mateo si Hesus nga mao ang maghukom sa tibuok nga katawhan. Iyang ilain ang mga karnero sa mga kanding, nga sa ato pa ang mga maayo ug mga dautan. Mao kini ang gitawag nato ug judgement day sa umaabot nga panahon.

Sa umaabot nga panahon kita pagahukman sa Dios kon kita angayan ba sa iyang gingharian o dili. Simple lang ang iyang gikinahanglan para kanato: kinahanglan nga atong ipakita ang atong pagtabang niadtong mga tawo nga nanginahanglan, ilabi na gayud niadtong mga  naglisod nga katawhan. “gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, nabilanggo ako ug nagsakit ug inyo akong giduaw”.

Mga igsoon mao kini ang gikinahanglan sa Dios diha kanato ang pagtabang nato sa mga tawo nga nanginahanglan. Hapit na ang pasko ug daghan na ang manganta diha sa inyong tugkaran aron sa pagpangayo sa inyong hinabang. Unsa man kaha ang imong buhaton niini? Daghan ang mga tawo nga gigutom,. Nakapaambit kaba diha kanila? Daghan ang mga nag-antos tungod sa mga kasakit, problema, kalisod, naminaw ug mibisita ka ba kanila?

Sa umaabot nga panahon pagahukamn kita sa Dios. Sigurado ka ba nga adto ikaw sa mga karnero o adto ba hinoon ikaw sa mga kanding diin gipanghimaraot sa Dios. Judge yourself: karnero o kanding? Maayo ka ba o dautan?

Today is judgment day!

33RD SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

SHARE YOUR TALENTS

In the Philippines we have  2 famous talent shows. WE have “the Voice” and we have also “Its show time “ puro kini sila mga talent shows.  We all know that these shows are intended to all Filipinos who want to improve their talents.

Ako pod baya anaa say talento. I learned how to play guitar when I was still in high school until now. After learning playing the guitar, I joined the choir in our place and learned how to sing hanggang ngayon kumakanta pa rin ako kahit na hindi masyadong maganda ang boses ko. Later on I became a guitarist in our chapel. Being not satisfied with guitar, I also tried to play the keyboard and used it to accompany the choir in the mass. I found out that this talent is very useful in every aspects of life.

 The Parable of the Talents is one of the stories Jesus told to teach a moral lesson. Ang talento nga gipadayag sa atong ebanghelyo karon refers to money. Atong ipaluag ang atong pagsabot niini. Seguro atong susihon kon unsa ang buot ipasabot sa word nga “talents” When we speak of talents it tells us about the capacity of every person, the capacity to do things extra ordinarily.

Kada usa kanato adunay talent tungod kay aduna kitay capacity to do things. Seguro ang uban gihatagan ug 5 ka talent, ang uban duha, o kaha ang uban usa lamang. Diha kita magsugod kon unsa ang anaa kanato nga talento.  This is the starting point of our life and it is up to us on how to develop these graces. If you are a good mother to your children, that is your talent; if you are good father, it is also a talent. All we need to do is to improve it by using our talents.

Sama sa estorya nga akong nabasahan gikan kang Fr. Nene Sinoy, nagkanayon kini:

“we need to share our talents and help build the church in this world. That is why if we have this: SMILING FACE- YOU CAN BE A GOOD USHERETTE. IF YOU HAVE A GOOD VOICE- A GOOD MEMBER OF THE CHOIR. PAG MATAPANG ANG IYONG MUKHA- YOU CAN BE A GOOD COLLECTOR. Sharo ug dili maghulog sa sabot ang manimbahay kon sipatsipatan na sa collector.”

Mga igsoon karong adlawa gihagit kita sa Dios sa pagpalambo ug pagpaambit sa mga talento nga ania kanato. Ayaw tago tagoi kay basin ug bawion kana sa Dios. Ipakita nga ikaw maayo niana nga butang. You have the capacity to do things extra ordinarily because you have the talent. Don’t be afraid. Show it to everyone. Allow it to grow so that someday, somehow, you will reap a good harvest.

Share your talents!

FEAST OF THE DEDICATION OF THE LATERAN BASILICA

BE HOLY AS THE CHURCH IS

Anaa akoy nakasakay sa bus ug akong naobserbahan nga sa dihang milabay mi ug usa ka simbahan siya nanguros. Nakaingon ako, “katoliko gayud kining tawhana”.  Ang uban usab kanato kon makalabay kita ug simbahan manguros usab kita. Ngano kaha? Kini tungod kay ang simbahan balaan, pure ug sagrado. Niadtong baticano uno ang tawag sa usa ka simbahan mao lamang kanang building nga atong Makita apan sa pagsulod sa baticano dos  nabag o ang pagtan aw sa simbahan: ang simbahan mao ang mga tawo. Nan, sa ato pa, kon sagrado ang simbahan sagrado diay ang tawo kay kita man ang simbahan. Sagrado diay kita!

Mga igsoon ang atong ebanghelyo karon  naghisgot bahin sa templo nga gipangpuy an ug mga negosyante. Sa pagsulod ni Jesus iyang gipangyabo ang mga namaligya tungod kay ang iyang simbahan balay man alampoanan ug dili balay baligyaanan.

Sa sinugdan, ang tawo natawo nga limpyo, balaan ug pure. Mao bitaw nga ganahan kita ug bata, nindot hagwahagwaan, nindot halokhalokan kana tungod kay limpyo pa sila, pure pa sila, balaan pa sila. Apan sa kadugayan, ang tawo nagpakasala, nahugaw ug nawala ang kaputi niini. Nipuli ang daw anoos sa kaldero nga kaitom. Aron sa pagpabalik niini kinahanglan linisan, kiskisan, hugasan aron mobalik ang original form of the person ang kalimpyo sumala sa gihimo sa Dios.

Kita man ang simbahan sa Dios nga gihimo nga balaan, kinahanglan nga maningkamot ta sa pagkabalaan. Kon ang simbahan sagrado kita usab sagrado. We are the temple of the Holy Spirit, ika nga! Busa dili angayan nga hugawhugawan. Kinahanglan nga magpabilin kini nga limpyo ug tim os. Ang buot nako nga ipasabot kinahanglan nga limpyo ang kinabuhi, likayan ang paghugawhugaw- ang pagpakasala. Kon  ugaling makasala andam sa paghinulsol, pagbasol ug maning kamot nga malikayan ang pagpakasala.

Busa ayaw panaway, sa imong silingan kay siya usab templo sa Ginoo. Ayaw awaya ang imong friend kay siya usa ka templo sa Dios. Ayaw bugalbugali ang imong isigkaingon kay siya usa ka templo sa Dios.

Ang pagkatim os mao unta ang atong kanunay nga ipatigbabaw kay kita natawo man nga balaan.

Kon ikaw balaan! Pabilin sa imong kabalaan!!!!

ALL SOULS DAY

NOBODY IS PERFECT

Kagahapon atong gisaulog ang “All Saints Day”- ang mga magtutuo nga nakatagamtam sa himaya sa langit tungod sa ilang mga maayong buhat sa dinhi pa sila sa kalibutan. Karong adlawa atong gisaulog ang “All souls Day” – ang atong mga kaigsoonan nga nangamatay nga dili pa ready for the full fellowship with the Lord didto sa langit.

Kitang tanan nga mga kristianos mituo sa gitawag nato ug four last things: kamatayon, paghukom, langit ug imperno. Ang purgatory nga atong gituohan wala matawag nga kauban sa four last things , ngano man? Tungod kay ang purgatorio kabahin sa langit, part of heaven. Ang porgatorio alang sa mga kalag nga angayan malangit pero tungod sa gagmayng mga sala kinahanlan nga hinluan pinaagi sa purgatorio. Dili pa sila pwede nga mosulod sa langit tungod kay ang Ginoo nag-ingon diha sa Revelation 21:27 walay mosulod sa langit nga dili limpyo.

Apan daghan ang supak niining pagtulun-an sa porgatorio, ilabi na ang ubang mga sekta. Miingon sila “wala sa bibliya ang porgatorio” tinuod kana walay pulong nga porgatorio diha sa bibliya apan adunay porgatorio  ug ako kining pamatud-an kaninyo.

Una, atong mapamatud-an ang porgatorio sa sambingay mahitungod sa dili masaligan nga sulogoon (Unfaithful servant). Sa katapusan sa maong sambingay  nagaingon nga ang mga sulogoon nga nakabalo sa gisugo sa amo ug wala magtuman niini silotan sa bug-at nga kastigo apan ang mga sulogoon nga wala makabalo sa ipabuhat sa amo apan nagbuhat sa ingon makadawat ug gaan nga silot(Lukas: 12:47-48). Kon kadtong gisilotan ug bug-at ma imperno, asa man diay ibutang ang mga gamay ug silot? Mao kana ang porgatorio.

Ikaduha, 1 Cor. 3:14-15 nagkanayon: “kon ang gitukod sa tawo diha sa patukuranan dili masunog, makadawat siyag ganti. Apan kon masunog kini, mahanaw kini gikan kaniya apan maluwas siya sama ra nga nakalatas siya sa kalayo.” Sa adlaw sa paghukom unsaon man pagkawala sa kalag nga maluwas raman gihapon pinaagi sa kalayo? Ang tubag: Porgatorio.

Ikatulo, sa 1John 5:16-17, gihisgutan ni Juan nga adunay sala nga mulungtad sa kamatayon (Mortal Sin) ug adunay sala nga dili Molungtad sa kamatayon(Venial sin) nga pwede pang maluwas. Ang tanang mga tawo nga walay sala modiretso sa langit, ang tanang tawo nga adunay mortal sins diretso sa imperno; karon asa man sa Dios ibutang ang mga tawo nga gamay ra ug sala nga pwede pang maluwas? Ang tubag: Porgatorio.

Kon ang ubang sekta dili motuo sa porgatorio, nganong mag-ampo paman sila sa mga patay? Walay pulos ang ilang pag-ampo kay ang tawo nga tua na sa langit dili na kinahanglan ug pag-ampo, kon ang tawo tua napod sa impierno dili napod matabang sa pag-ampo.

Mga igsoon, nobody is perfect ug kini gipamatud-an diha sa bibliya. Mao nga kinahanglan nga mag-inampoay kita sa atong tagsatagsa ka mga kalag. 

30TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

WEAR THE CROSS

Some people says that the symbol of the cross +taught us about our relationship first to the Lord, the symbol of the vertical line; second to the people, our neighbors, the symbol of the horizontal line. This is the reason why Christ died for all of us, to remind us to love the Lord with all our hearts and to our neighbors as we love ourselves.

Our gospel today reminds us of two things, to love the Lord, and to love our neighbors. To love the Lord is only a response to the Love that Jesus has shown to us. He is the first who loved us since from the very beginning of time. This is the reason why when we start writing the symbol of the cross, we will start from the top going down because God has loved us first. 

We always experience the love of God in our life every day. If we will examined the daily graces that we have received – air, food, friends, family and many others are signs of this great love. In this reason, it is also right and responsibilities to give back the love that we have received from God. This is the second horizontal line symbol- to love our neighbors. However, because of too much love to ourselves it becomes hard for us to do this. 

Today, we are challenge to love the Lord and our neighbors as we love ourselves, because this is the only way that we can give back the love that we have received from God.

As baptized Christian, we have received the cross of Christ mark in our forehead. This cross reminds us of our responsibility to other people. Since, we share this cross we must have to reveal it by loving our neighbors. It may mean- “living our baptism into his marvelous light”(NCYM).

Today we are reminded to wear the cross, the symbol of the love of Christ, and the reminder to love our neighbors.

Wear the cross…

28TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

YOU ARE INVITED

Last night I was invited by a friend to celebrate a thanksgiving banquet since it is the 2^nd year anniversary of their business. I came and ate with them, eat all you can. We, priests have many invitations especially if it is a banquet. Like for example, the other day I was also invited to celebrate a thanksgiving mass and of course there is always a banquet.

Today’s gospel speaks almost the same yet has a deeper meaning on it. The parable of the wedding feast expresses the intention that we are all invited to take part the banquet in heaven. When the king invited his guests nobody came, some went to their farm, others went to their own business, and some others are maybe busy.

My dear friends, there are many invitations around us. We just don’t recognize it maybe because of our busy days. The invitations of the Lord are many so that we will be able to recognize the importance of life and the feast that he is preparing in heaven.

Kaniadto ako ang in charge sa panalapi sa seminario. Ako usab ang mangompra para sa pagkaon. Usa ka adlaw niana nangumpra kami sa Valencia Public Market, tungod kay kapoy naman nag snacks mi ug halohalo. Lami kaayo ang among pagpangaon sa dihang naay nanguhit ug kalit sa akong kilid. Usa ka bata, bulingon, yagit, ug baho pa gyod. “sir, sir, sir, mangayo ko ug piso bi?” Miingon siya. “Unsaon man nimo ning piso?” Mitubag ako.  “Akong ipalit ug pan kay gutom”.  Nakonsensya ko kay grabe namong kaon unya naa diay gigutom sa kilid. Busa ako siyang gipalitan kon unsa ang among gikaon. Paghuman niya ug kaon midagan dayon siya ug nawala.

That experience was an invitation of the Lord. That time I was invited to share my food to those who are hungry. The invitation of the Lord is not only to participate in the celebration of the Eucharist but the biggest one is to bring to others what we have learned from the church.

Today, I want you to discover how Jesus invites you to his kingdom. In what way that I can take part the feast of the kingdom someday? My dear friends, there is no other way just use the wedding garment of Christ. This may mean, be good to your neighbors, be compassionate to those who sin against you and be a good Christian.

Remember always, everyday is an invitation. Anytime, wherever you are maybe an invitation for you to be a true follower of Christ.  Just be careful recognize everything around you look at them they are all an invitation.

Today, you are invited. 

27TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

LET’S PRODUCE A GOOD FRUIT

Adunay usa ka tawo nga nangumpra ug prutas nga mangga didto sa bukid, sa pagkahuman na niya sa pagharvest naglisod siya sa pagdala tungod sa kabug-at niini. Sa iyang pagpadayon sa pagpas-an subay sa dalan naka tagbo siya ug usa ka tigulang ug siya nangutana: “Noy, asa may mas sayon ug duol nga dalan dinhi paingon sa syudad?” ang tigulang mitubag, “kon dinhi ka moagi sa tuo, sayon kaayo ang dalan apan mutuyok ka sa bukid ug perting layua; kun dinhi pod ka moagi sa wala dili kaayo layo apan lisod-lisod pod ang dalan; pwede usab ikaw moagi sa dinhi sa tunga sa bukid apan perti kalisod ang dalan , dugay ka nga moabot.” “asa man diay ko moagi niini? Nakapangutana sa kaugalingon ang tawo. “dong, bisan pag asa ka moagi, inig-abot nimo didto sa tindahan nga mopalit sa imong mangga dili sila mangutana kon asa ka niagi. Ang ilang pangutana: “Man, how good is your fruit?”

Greetings!

Ang atong Ebanghelyo karon nagsugilon sa usa ka sambingay mahitungod sa usa ka tawo nga dato. Daghan siya ug yuta mao nga iyang kining gipiyal sa mga saop. Sa ting ani na iyang kipakuha ang iyang bahin sa iyang mga sakop apan gipamatay kini hangtud nga ang iyang anak maoy iyang gipakuha apan gipatay gihapon ug wala gayud siya makakuha sa maayong bunga nga iyang gidahum.

Sa daang kasabutan ang Ginoo nagpadala na sa iyang mga propeta aron ang katawhan mutuo kaniya apan wala gihapon mutuo ang katawhan ug gani ila pang gipamatay ang ubang mga propeta. Hangtud nga miabot ang bag-ong kasabutan diin ang iyang bugtong anak nga si Hesus mao na gayud ang iyang gipadala apan mao gihapon ang nahitabo, gipatay gihapon si Hesus.  Kini maong sambingay iyang gipahinungod sa mga magtutudlo sa balaod ug sa mga pangulo sa katawhan nga wala gayud mutuo kaniya. Kini nga sambingay iya usab nga gipahinungod kanato ilabi na niadtong wala mutubo diha sa ilang pagtuo, ug tungod kay wala mutubo, wala makapamunga.

Sa atong kinabuhi gihatagan kita sa Dios ug daghan kaayo nga mga grasya, sa akong pamalandong mao kini ang parasan nga gihatag kanato sa Dios. Sa tanang grasya nga atong nadawat, nakapamunga ba kini ug daghan? Anaa bay paglambo nga nahitabo kanato? O sama ba hinoon kita sa mga saop nga dili gapamahin niini.

Madato man kita ug mapobre o unsa man ang atong kahimtang sa kinabuhi, sa umaabot nga panahon paninglan gayud kita sa Ginoo. Sa atong pag-atubang kaniya moingon siya: “ Man, How good is your fruit?”  karon palang daan let produce a good fruit. Lets produce a good fruit pinaagi sa atong pagpakita sa atong maayong pagkatawo ngadto sa uban.

Namista kami kagahapon didto sa lumbo, samtang nag-estorya kami sa tagbalay nalakbitan namo ug estorya si Bruno- ang suki nga makalilimos sa parokya sa Valencia, halos kada-adlaw siya mangayo didto. Miingon ang tagbalay nga sa dihang nanganak siya sa hospital, iyang gisugo ang iyang bana sa pagpalit ug pagkaon apan walay mapalit tungod kay serado ang tanan nga tindahan. Si Bruno nga makililimos na aktuhan nga naa usab didto gawas sa hospital, nahimamat sa maong bana ug nag estoryahay sila ug nahibal-an  ni Bruno nga walay mapalit nga pagkaon busa siya miingon: “Bay, niay akong pinangayo sa mga balay, pinutos ni ug limpyo pa, kini nalang ang ipakaon sa imong asawa.”

Mao kini ang aong giingon nga bunga sa atong pagkatawo. Mahibalo unta kita mobahin niini ngadto sa uban. Kay basin unya ug paninglan kita sa Dios sa umaabot ug unya siya mangutana kanato, “man, how good is your fruit?” makatubag kaha kita? Ikaw! How good is your fruit?

26TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

“IT’S SHOWTIME!”

Usa sa pinakasikat karon nga TV show ang gitawag ug “showtimE”. Kon kamo nakakita niini nga TV Show inyong masaksihan ang nagkadaiyang talento sa mga niapil sa maong show. Kini ilang gipakita pinaagi sa ilang mga lihok sama sa sayaw, kanta ug uban pa.

Aduna usab kitay panultihon nga nagkanayon: “Action speaks louder than words”. Mas makapadayag ka kon ang imong buhat maoy imong pasultihon. O mas maayo pa ang buhat kay sa pulong.

Mga igsoon ang atong ebanghelyo karong adlawa nagpadayag kanato nga atong ipakita sa buhat ang atong pagtuo. Ang duha ka managsoon diha sa atong ebanghelyo naghulagway sa mga makasasala sa panahon ni Hesus. Ang unang anak nga nag-ingon nga dili motrabaho apan namalandong ug nitrabaho nagtudlo sa mga makasasala nga nagbasol ug mituo ug mibuhat sa gisugo sa Dios. Sila mao ang mga kubrador sa buhis, mga dautang mga babae nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios. Ang ikaduhang anak nga miingon ug “oo” apan wala motrabaho mao ang mga tawo nga miingon: nagtuo kami sa Dios apan wala magsunod sa kabubut-on sa Dios.

Mga igsoon, sa atong pagkakristianos aduna kitay gituhuan, mao bitaw nga gitawag kita ug Christians tungod kay nagtuo kita ni Kristo. Ang kulang lang kanato mao ang pagpakita niini sa atong mga buhat. Kulang kita sa action! Kulang kita sa lihok! Mga igsoon, there’s no time to wait! Its showtime!

If you believe in God then, show it! It’s showtime! Don’t talk too much, just show it!  We are all sinners like the sons in the gospel but if you believe in the compassion and mercy of God then, its showtime! Ipakita ang imong pagbasol!naa bitaw’y nag-ingon kanako: “gipasaylo ko na siya father but dili ko ganahan motagad sa iya.” Don’t just say it! Show it! It’s show time.

Sa atong inadlaw adlaw nga kinabuhi dili na kinahanglan ug daghan pang estroya just show it! Because it’s show time! Diha sa pamilya kon tinuod ka nga nahigugma kanila, show it! Pinaagi sa imong buhat, its show time! If you believe in the message of God to share what we have, then, give! Kon gusto ka nga mamahimong tinuod nga kristianos, show it! Kon gusto ka ug kalinaw, don’t start a fight! Kon gusto ka ug  love, fall in love not only in words but in action.  Ayaw paglangan, karon na ang panahon! Today is the right day! Just show it to the whole world that you are really following the will of God. It’s time for you to shine! Its time… it’s showtime!

25TH SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

PAID IN FULL

A little boy came up to his mother in the kitchen one evening while she was fixing supper, and handed her a piece of paper that he had been writing on. After his Mom dried her hands on an apron, she read it, and this is what it said: 

For cutting the grass: $5.00 
For cleaning up my room this week: $1.00 
For going to the store for you: $.50 
Baby-sitting my kid brother while you went shopping: $.25 
Taking out the garbage: $1.00 
For getting a good report card: $5.00 
For cleaning up and raking the yard: $2.00 
Total owed: $14.75

Well, his mother looked at him standing there, and 

the boy could see the memories flashing through her mind. She picked up the pen, turned over the paper he'd written on, and this is what she wrote: 

For the nine months I carried you while you were growing inside me: 
No Charge 

For all the nights that I've sat up with you, doctored and prayed for you: 
No Charge 

For all the trying times, and all the tears that you've caused through the years: 
No Charge 

For all the nights that were filled with dread, and for the worries I knew were ahead: 
No Charge 

For the toys, food, clothes, and even wiping your nose: 
No Charge 

Son, when you add it up, the cost of my love is: 
No Charge. 

When the boy finished reading what his mother had written, there were big tears in his eyes, and he looked straight at his mother and said, "Mom, I sure do love you." And then he took the pen and in great big letters he wrote: "PAID IN FULL". 

(Unknown author)

 and atong ebanghelyo karon naghisgot sa usa ka sambingay mahitungod sa amo nga nagsuweldo ug mga sinuhulan. Ang una, giswelduhan ug usa ka denario sa usa ka adlaw, ang uban giswelduhan gihapon sa susama nga kantidad bisan pa nga ulahi na sila nagtrabaho, ilabi na kadtong alas singko na sa hapon nagsugod. Tungod niini, ang nagtrabaho ug usa ka adlaw nagbagotbot nganong susama ra sila ug suhol. Apan ang amo mitubag: “Migo, pamati. Wala ako maglimbong kanimo kay miuyon ka man sa suhol nga usa ka denario ang adlaw... wala ba diay akoy katungod sa paggamit sa akong kuarta? o nasina ka ba hinoon kay ako manggihatagon man.”

Ang ebanghelyo karon nagpadayag sa pagkamanggihatagon sa Dios apan bisan pa niana ang mga tawo nagsige lang gihapon ug reklamo sa kinabuhi. Pananglitan diha sa pamilya ang uban masuya tungod kay pinalabi daw ang usa ka anak; diha sa managsilingan ang uban masuya tungod sa paglambo sa iyang silingan; diha sa trabahoan ang uban masuya tungod sa especial treatment sa trabahante ug daghan pang uban.

Masinahon ang tawo, mao nga wala gayoy kausbawan ang matag usa kanato. Apan ang Dios lahi, alang kaniya ang tanan patas ug walay pinbalabi. Kon atong sundon ang tawhanon nga pamaagi siguro sa katapusan sa panahon paninglan usab kita sa Ginoo. Siguro siya moingon: “imo bang gibuhat ang akong gisugo kanimo sa pagtabang sa uban?” makaingon kaha kita “Yes, Lord, paid in full”?

 Ang tanan iyang gihatag kanato ilabi sa kinabuhi. Aduna kitay nadawat nga hangin aron kita makapadayon sa pagginhawa aron mabuhi. Sa usa ka adlaw kon atong susihon ang grasya nga atong nadawat daghan kaayo kini: hangin, friendship,  love, pagkaon, pamilya ug uban pa. In one week time makausa ra kita giaghat sa pagsimba, kon sa imong pagsimba nakahunahuna ka sa pagpaambit sa grasya nga imong nadawat, naghinayhinay ka sa paghimo sa trabaho sa Dios. Sa umaabot nga panahon makaingon ka: “yes, Lord Paid in full”. Kon kitang tanan nga nagsimba karon nagdala pa unta ug halad, daghan unta kaayo ang matabangan nga mga nanginahanglan.

Karon gihagit kita sa pagpaambit sa mga grasya nga atong nadawat, aron sa umaabot nga panahon kon kita ang paninglan sa Dios makaingon kita: “yes, Lord paid in full”. Ang paghatag balik sa Dios dili na kinahanglan ug daghan, igo na ang ginagmay. Kon gagmay lang pero daghan ang mohatag daghan na kana. Kon kini ang atong buhaton, makaingon kita sa Dios “Lord, paid in full.”

Atong pamalandungan karon sa atong kinabuhi: nakapaambit kana ba sa imong grasya ngadto sa uban? Makaingon ka naba “Lord, Paid in full”.

FEAST OF THE EXALTATION OF THE LORD

CARRY YOUR OWN CROSS

Usa ka inahan ang miduol kanako ug misulti sa iyang problema mahitungod sa iyang bana. Dugay na siyang gibiyaan sa iyang bana tungod kay mikuyog ug laing babae ug gani tungod sa kadugay nadawat na niya nga wala na gyud ang iyang bana. Busa, naningkamot siya sa iyang kinabuhi uban sa iyang anak ug nagmalampuson usab sila. Apan sulod sa dugay nga panahon, gustong mobalik ang iyang bana kaniya apan ang iyang gilisdan tungod kay nagsakit na kini ug dili na kini makalakaw gahigda na permanente sa katre. Siya nangutana: “unsa may akong buhaton pader? dili gyud ko gusto nga mobalik ang akong bana tungod sa kasakit sa iyang gibuhat kanamo.” Kon ikaw ang asawa dawaton ba nimo?

GREETINGS!

My dear friends today we celebrate the feast of the exaltation of the cross. In our gospel today Jesus speaks to Nicodemus and told him how he will save the people from their sins. “The son of man be lifted up, so that everyone who believes in him may have eternal life.” Jesus knew that the only way to save his people from their sins is to be lifted up on the cross. This is a sacrificial offering of Jesus Christ; the highest form of offering is to offer his life for the sake of the salvation of all. This is a sacrificial act of Love.

My dear friends in Christ, we have also our own sacrifices, meaning we have our own crosses to carry. Sometimes this cross is a member of our own family- it can be the husbands  or the wives and even the children also becomes crosses to the family; sometimes our own close friends, or if you are in public service your cross will be the people whom you serve.  

Last Friday, the Parish Youth Apostolate of Maramag had undergone a Youth Encounter at Bakhita Farm. Since, I am in charge of this group; it is my responsibility to look at them. Then, Saturday morning the parish youth leader texted me: “father na short ang budget”. “pila man ang short”, I asked her. “1500 father”, she said. I went to the place and settled the problem and of course I sacrifice some amount. This is what we called crosses. However, the Lord tells us to carry our own crosses. Since, I am the father of these young people, I must carry them to the best that I can.

In carrying our own crosses, Sometimes things happen to you and at the time they seem horrible, painful and unfair, but in reflection you realize that without carrying these crosses you would never have realized your potential, strength, will power of heart. Thus, these crosses will help us discover our own power to continue to live life.

My dear friends carry your own crosses even if it is hard. These crosses will make us strong, theses crosses allows us to discover our own strength, our own power to handle life to the full.  Strive to go on and believe always that God will always help you carry it for you.

Today we are challenge to stand up, carry our cross and start to walk towards our dreams. I know you can do it because God is always with you.

Ang inahan nga akong gisulti kaninyo miingon:  “unsa may akong buhaton pader? dili gyud ko gusto nga mobalik ang akong bana tungod sa kasakit nga iyang gibuhat kanamo. Ang akong giingon kaniya: “if you will accept him, you will carry a cross but great prize awaited for you in heaven. If you will not accept him, then that is your decision stand for it.”

 Kon ikaw ang asawa dawaton ba nimo?

23RD SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

ESTORYAHE SIYA!

The biggest problem in our society today is conflict. Mao kin ang kasagaran natong Makita ug madungog sa telebisyon. Tungod sa conflict daghan kaayo ang nangamatay, nagkabulag, nabungkag nga pamilya ug uban pa. tungod niini aduna kitay gihimo nga mga “peace talk” mga panag estoryahanay  sa matag grupo.

Mga igsoon, ang atong ebanghelyo karon naghisgot ug pagpasaylo o paghusayay. Atong nadungog sa atong ebanghelyo ang tulo ka pamaagi nga gihatag sa Ginoo aron mawala ang conflict.

1.        kon adunay sayop ang imong igsoon, tawga siya ug ipakita ang iyang sayop,

2.        kon dili mamati pagdala ug duha o tulo ka witness

3.        kon dili pa gayod siya mamati isumbong sa simbahan ug

4.        kon dili pa gayod isipa siya nga usa ka langyaw.

Kon atong pamalandungan ang atong ebanghelyo karon kini nagdasig kanato sa pag undang sa pagpakig away. Ang Ginoo dili gusto nga adunay kagubot o conflict mahitabo tali sa iyang mga binuhat.

Usa ka higayon niana, naglagot ko sa akong kauban nga pari. Daghan ko ug rason nganong nga naglagot. Busa nag-estoryahanay mi nga kami rang duha. Didto nako napagawas ang tanan nakong pagbati, mga  kalagot ug siya usab misulti sa akong mga nabuhat nga dili maayo. Human sa among panag-estoryahay nawala ang akong kalagot. Mao na nga friendship name hangtud karon, kay gi estoryahan nako siya.

Mao kini ang giingon ni Hesus sa iyang pagtudlo kanato: Kon adunay sayop ang imong igsoon, tawga siya ug ipakita ang iyang sayop. Estoryahe siya!

Ang kasagara nga buhaton sa tawo kon siya maglagot o makakita ug away iya kining ipanabi sa uban, kana bitawng “libakon” niya. Ang libak dili makauli sa inyong panag igsounay makasamot hinoon kini sa kagubot. Busa kon aduna kamoy gikalagutan? Ayaw ninyo libaka! Estoryahe siya!

Unsa may pulos anang imong pag ampo kon ikaw adunay kalagot sa imong isig kaingon? Wala busa estoryahe siya!  Unsa may pulos anang imong pagsimba kon ikaw nasuko sa imong isigkaingon? Wala gayud, busa estoryahe siya!  Unsa may pulos nianang imong pagpangalagad kon ikaw adunay pagdumot sa imong isigkaingon? Wala gayud kanay pulos, busa estoryahe siya!

Ang Ginoo naghagit kanato karon sa pagtapos nianang mga kalagot, pagdumot nga imong gibati sa imong kaugalingon. Ang pagtapos niini mao ang pag estorya kaniya, busa estoryahe siya!  

Sa bata pa ako kanunay lamang akong daugdaugon sa akong klasmet. Mao na segi lang kami ug sumbagay. Nisaad ko sa akong kaugalingon nga kinahanglan nga makabalos ako usa ka adlaw niana. Tungod sa maong pagdumot ni eskwela ko ug karate aron ako makabalo ug makabalos sa akong klasmet. Tuod man nahuman nako ang karate apan sa hinayhinay usab nawala ang akong pagdumot tungod sa akong pagkakita sa iyang kahimtang. Looy na kaayo tan awon ang akong klasmet niwang na kaayo ug buotan napod. Ug ako usab nakapamalandong nga dili maayo nga manimalos ko kay kabalo nako ug karate! Nagkita kami ug kausa nalooy ko ug samot mao nga ako siyang giduolan ug akong gikumusta ug gi estoryahan didto nawala ang akong kalagot kaniya.

Ang pagdawat sa atong mga igsoon ug ang pagpasaylo nindot nga buhaton kay mogaan ang imong pagbati kon ikaw makabalo nga mopasaylo, ilabi na kon maestorya nimo ang tanan nimong gibati. Ayaw kaulaw! Ayaw kahadlok! Estoryahe siya! Estorya nga dili makalagot kaniya kon dili makahulip usab sa iyang gibati, pag estoryahanay kamo!

Estoryahe siya…

22ND SUNDAY IN ORDINARY TIME YEAR A

FOLLOW THE TING! TING! IN LIFE

Sa seminario aduna kamiy routine kada adlaw sa among kinabuhi. kada bagting sa bagtingan adunay corresponding instructions  nga pagasundon. Pananglitan sa may alas 5 sa buntag pagbagting mangmata kami kay rising naman, sa may alas 7 sa buntag ting ting nasad Kay mangaon na, alas 8 ting! Ting! Kay mag eskwela, alas 10 sa buntag ting! Para sa snacks! Sa udto ting! Para paniudto, sa alas 2 sa hapon ting! Ready for school, alas 4 sa hapon ting! Snacks na sad! ug daghan pang uban. Kinahanglan nga mosunod gayud kami kon unsa ang buot ipasabot sa bagtingan aron mamaayo ang among performance.

Ang atong ebanghelyo karon nagpadayag nga kon buot kita nga mahimong maayo nga disipulo ni Kristo kinahanglan nga pas-anon nato ang iyang krus ug musunod kaniya. Apan dili sayon ang pagsunod kang Krsito tungod kay naghambin kini ug mga kalisdanan. Sama sa iyang giingon: “kinahanglan nga moadto ako sa Jerusalem ug paantuson ako pag-ayo sa mga punuan sa mga judio ug sa mga pangulong pari, ingon man sa mga magtutudo sa balaod”. Sa ato pa, ang pagsunod sa Dios naghambin sa mga kalisdanan. Apan dili kita kinahanglan nga maluya niini tungod kay mingon usab si Hesus nga adunay pagkabanhaw.

Tinuod gayud nga dili sayon ang pagsunod ni Kristo, sama kini sa gingon sa kanta: “dili sayon ang pagsunod ni Kristo daghang tunok ang dalan nga agian mo, bug-at ang krus nga pas-anon mo ug kamatayon naa naghulat kanimo.” Mga igsoon, luyo niining lisod nga kahimntang  nga atong naagian, ato usab unta nga Makita ang giingon ni Hesus nga pag-antos. Sundon nato ang iyang mga lakang ug ato kining buhaton samtang naa pa kita sa kalibutan. Follow the instruction, follow Jesus Christ, this is our ting! ting!sama sa bagtingan nga akong giingon kaninyo, we need to follow it to have a good performance  in the seminary.

 In life, we need to follow the ting! Bisan nagkahulugan kini ug kalisod, just follow the ting! Ting! In life.

Daghan kitag angayan nga pagasundon nga instruction o guidelines aron maanindot ang atong pagkinabuhi. Everything is a ting! Ting! Nga angayan pagasundon. Sama pananglitan diha sa pamilya, adunay mga ting! Ting! Nga angayan sundon, adunay curfew sa mga bata ug usahay malisod sa mga ginikanan sa pagpatuman niini apan kon kini matuman dili na dayon ikaw mabalaka. Everything is a ting! Ting! sama sa paglakaw sa dalan kinahanglan diha gayod kita mosubay sa shoulder niini aron dili kita madisgrasya. Everything in life has a ting! Ting! To follow.

Ang atong presensya karon niining santos nga Misa nagpakita sa atong pagka loyal sa atong Ginoo. Kita nagpakita nga nagasunod gayod kita kaniya tungod kay ania man kita niining panahuna. Usa kini ka ting! Nga imong ginasunod ug hinaut unta nga kini magapadayon.

Mao usab kini diha sa atong pagka katoliko atong sundon ang mga instruction o guidelines sa atong Ginoo aron kita mabulahan, aron kita makaangkon sa pagkabanhaw nga iyang giingon. Sa atong pagsunod niini adunay dako kaayo nga ganti nga nag paabot kanato. Kini nga ganti mao ang pagkabanhaw sa umaabot nga panahon. Sa atong kalisod, sa atong kalipay we will always follow Christ. We have to follow everything alang sa Dios. Every ting! Ting! Ting!

21st SUNDAY IN ORDINARY TIME A

IKAW PINILI

Intro: sa panahon sa eleksyon kitang mga katawhan mopili ug mga liders sa atong nasud. Mopili kita ug president, senador congressman, governor ug daghan pang uban. Sa atong pagpili labi na kon tinuoray gayod kini mopili ta ug kasaligan nga mao y mangulo kanato. Maayo nga moserbisyo ug maayo nga moatiman sa katawhan mao gayud kini ng atong pillion.

Sa atong simbahan usab, aduna kitay mga pinili nga mga liders, mao bitaw nga aduna kitay gitawag ug PPCC-Parish Pastoral Coordinating Council nga maoy modala sa pagpadagan sa atong simbahan kauban sa parish priest.

Ang atong ebanghelyo karon nagsulti sa susamang paagi: una, si hesus gitawag nga mesiyas o anointed one, pinili sa Dios nga maoy muluwas sa iyang katawhan. Ikaduha, si Pedro gipili usab ni Hesus nga maoy modumala sa simbahan. Mao bitaw nga ang atong unang santo papa mao si Pedro. Si Pedro mao ang nangulo sa atong simbahan kaniadto. Peter was chosen as the first leaders of the church; the first pope.

Sa atong pamilya aduna kitay gitawag nga mga leaders, gitawag nato kini ug mga haligi sa panimalay kini mao silang mga amahan. Sa atong barangay anaay kapitan, sa atong lungsod anaay mayor, sa atong probinsya adunay Governor ug sa atong nasud adunay president. Silang tanan gipili aron maoy moserbisyo sa matag usa kanato. Ang usa ka lider andam moserbisyo sa iyang isigkaingon, andam mosakripisyo alang sa uban, andam motabang para sa uban. Kini ang tinuod nga mga pinili.

Sama kang Pedro gipili siya sa Dios nga magdumala sa simbahan nga bisan gani ang kamatayon dili makabuntog niini. Namatay si Pedro apan ang simbahan nagpabilin.

Kon kita nga mga yano nga tawo, dili inila sa katilingban apan andam sa pag-alagad sa iyang isigkaingon. Ikaw usa ka pinili. Kon ikaw adunay kasingkasing sa pagpangalagad ikaw usa ka pinili. Ang atong nahibal-an isip mga kristianos nga ang una natong misyon mao ang pagpangalagad. Kini pagtulun-an ato untang mapuy-an.  kita unta andam mangalagad sa uban sama ni Kristo. This is how we supposed to live.  Tungod kay kitang tanan mga pinili sa man.

Adunay usa ka pobre kaayo nga tawo nga miadto sa palasyo sa hari isip pagtubag sa tawag sa hari sa tanang mga lalaki sa ginharian  aron makapili nga mopuli isip hari, tungod kay siya tigulang na ug walay anak. Daghan kaayo ang nangabot, gasagara mga adunahan.

Sa pagsulod niya sa gate nakakita siya ug usa ka makililimos nga nangayo ug panabang sa mga nangagi, apan gilabaylabayan lamang sa mga tawo. Tungod sa iyang kalooy, iyang gihatag ang iyang gamay nga balon nga pagkaon ug usa ka sinina. 

 Didto sa sulod sa palasyo nagponsisok ang mga kalalakihan. 

Iyang nakita ang pultahan sa kuarto sa hari nga adunay manulod ug inig gawas masulob-on. Sa wala nay tawo gipasulod siya sa kuarto sa hari.

 Didto sa sulod nakurat siya tungod kay anaa didto naglingkod ang makililimos  nga iyang gitagaan ug pagkaon. Ang makililimos miingon kaniya: “ikaw, ang akong napili nga mopoli isip hari”.

Mga igsoon, we are all chosen to do the same.

Si Hesus pinili sa Amahan (Messiah, he died for it,  si Pedro gipili ni Hesus alang sa Simbahan(the first Pope) he also died for it. Ikaw isip pinili sa Dios gipuy an ba nimo ang imong pagka pinili? Remember you are chosen, live it.